Yasamindan cocuklugundan ve varolusundan kovulmus doksanlar(l)a sikismis bir milenyum kulturunde var olmak benim hesabima yazilmisti. Ben de sonuna kadar yasadim. Yalniz degildim. Uzakta olsakta kirgin da olsak, kimilerini evimizde biraktik, kimilerini yanimiza aldik yorulduk uzulduk ama kimseyi arkada birakmadik. Turkce klavyem yoktu ama Turkceye duydugum ozlemim vardi kucagimda. Sevdigim yasadigim varoldugum topragin kalbinde sandal olmakti niyetim. Bir curuk tahtada bulduysam kendimi ne mutlu, elimizde kalan bir miktar camur, heyhat maviyi kaybetmek mi? Asla.
Savasmiyorum kendimle fakat sakin de degilim bu gece. Yangin var diyorum.. Hep birlikte yaniyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder