Sanatsız bir akşamın insan kalabalıklarında bulmuştum seni. Öyle ıssız, derin ve çekingen bakışlarının sonsuz yaşam tohumlarına gebe olduğunu nereden bilebilirdim ki ?

Yumuşak ve pürüzsüz ellerin vardı ve kocaman uzaklara bakan gözlerin. Körpe bedenindeki hayat coşkusu sevgilim, titreyen bir güvercin kanadı kadar narin köpüren bir ırmak kadar coşkuluydu adeta.
Gözleri bağlanmış, hayalleri kırpılmış ve yontulmuş bir hayattan yola çıkıp o usta bahçıvan ellerin ile toprağında çiçekler açan bir sevgi bahçesi yarattın.

Sen sevgilim durup duruken bir hayal yarattın, bir gecede kusursuz sevgiyi yoktan var ettin ve kalp duvarında bir otostopçuya hayat verdin.
Sıradan bir dans hikayesi destansı bir orkestra notalarında süzülen umut hikayesine dönüştü sayende.